ASLA PES ETMEDİ

Çerkezköy Metin Seçkin Ortaokulu 7’inci sınıf öğrencisi Özge Marangoz, 12 büyük ameliyat geçirmesine rağmen hırslı mücadelesiyle dikkatleri üzerine çekiyor. Tekrar tekrar ameliyat olmasına rağmen yaşam savaşını hiç bırakmayan Özge, hayallerini de resme döküyor. Kaldığı hastanede hayallerini çizdiği resmi sergileyen Özge yaşam mücadelesini anlattı.

HAYALLERİNİ RESME DÖKTÜ

Yaşam mücadelesinden hiç vazgeçmediğini ve umutlarını sürekli taze tuttuğunu ifade eden Özge; “Resim yapmayı çok seviyorum. Çünkü o benim hayallerimin kağıda dökülmüş hali. Hastanede kaldığım sürede başladım resim yapmaya. Ve hayallerimi kağıda döktüm. Ben bu yeteneğimi geliştirmek istiyorum. İleride de yine ameliyatlar olacağım. Ama mücadelemi asla bırakmayacağım” diye konuştu.

BU GÜNLERİMDEN BİR HATIRA

En sevdiği dersin matematik olduğunu ifade eden Özge, gelecek için planlamalarını da şu şekilde aktardı, “Gelecekte yapacağım meslek ne olursa olsun resim çizmeye devam etmek istiyorum. Çünkü o benim bugünlerimden kalan bir hatıra” dedi. Öğretmenini, okulunu ve arkadaşlarını çok sevdiğini de söyleyen Özge, “Okuldan aldığım eğitimin yanı sıra evde boş kaldığım zamanlarda da resim çiziyorum. Ailem benim en büyük destekçim. İleride kendi resim sergimi de açmak istiyorum”

“1 YAŞINDAN BERİ AMELİYAT OLUYOR”

Kızı Özge’nin 1 yaşından bu yana ameliyatlarına devam ettiği bilgisini veren Anne Kalbiye Marangoz da; “Özge doğduğunda belinde şişlikle doğdu. Kendisi 13 yaşına 12 tane büyük ameliyat sığdıran koca yürekli bir savaşçı benim kızım. Ameliyat olduktan sonra çoğu zaman yürüyemedi. Ama o hiç pes etmedi. Tekrar tekrar yürümek için çok büyük bir çaba sarf etti. 1 yaşından beri sürekli olarak fizik tedaviye gidiyoruz. Hiç aksatmadık. Bıkkınlık yapmadık. En son ameliyatımızı bu yaz olduk. Ama devam edecek. Bacağında duran mekanik sistem olmayınca ayakları yamuluyor hastalığından dolayı” ifadelerine yer verdi.

“ASLA PES ETMEYEN SAVAŞÇI”

Hastanedeki günlerde sıkılmaması için kızı Özge’ye renkli kalemler aldığını ve Özge’nin resim çizmeye başladığını sözlerine ekleyen Anne Kalbiye Marangoz; “Kendisi resim çizmeye hastanede başladı. Kendisine çeşit çeşit kalemler aldım. O da çizmeye başladı. İç dünyasını dışa yansıtmaya başladı. Kendisi hayallerini beyaz kağıda döktü. Hastanede sergilendi resmi. Özge aslında bir örnek. Asla pes etmeyen bir savaşçı kendisi. Ben bu tür çocukların asla dışlanmaması gerektiğini düşünüyorum. Yolda gördüklerinde ‘Vah vah vah, tüh tüh tüh’ gibi kelimelerin kullanılmasını doğru bulmuyorum. Onlara acıyarak değil, daha çok sahip çıkarak yardımcı olmalarını istiyorum. Destek olsunlar” şeklinde konuştu.

HAFTANIN 3 GÜNÜ FİZİK TEDAVİYE GİDİYOR

Kızı Özge’nin her daim dik duruş sergilediğini asla pes etmediğini ifade eden Anne Kalbiye Marangoz; “Özgem; yani benim papatya prensesim hayata karşı başını hep dik tutmuştur. Hayat ona sürekli çelme takıp düşürse de her defasında onu ellerinden tutup, ‘Tekrar denemeliyiz’ diyerek ayağa kaldırmışımdır. Her insanın kendine göre yaşadığı zorluklar var evet ama bizim yaşadığımız zorluk bambaşka. Koşamıyor ama yürüyor. Buna şükrediyorum. Hiçbir zaman normal ayakkabı terlik giyemedi. Buna kahroluyorum ama yaptırdığımız protez ile ayakta durup değnekle yürümesine şükrediyorum. Herkes gezerken, okul sonrası evinde dinlenirken, ya da yazın uzunca tatil yaparken, Özge haftanın 3 günü fizik tedaviye gidiyor. Yine de şükrediyorum. Daha kötü durumda olanlar var” dedi.

ANNELİK BAŞKA AMA ENGELLİ ANNESİ OLMAK BAMBAŞKA

İnsanların engelli vatandaşlara karşı söyleyiş biçimlerini değiştirmesi gerektiğini ifade eden Anne Marangoz; “Tüm şükürlerime, sabrıma rağmen anlayışsız insanlar yüzünden bazen yoruluyoruz, üzülüyoruz. Yüzümüzdeki tebessüm soluyor. Yolda görünce ‘vah vah’ diyen mi dersin, ya da ‘çok güzel kız yazık yazık’ diyen mi, ‘doktora götürdün mü?’ diye yolunu kesen mi, ya da otobüste otururken engeline rağmen kaldırmak isteyen mi? Türlü örnekleri var. Ama biz Özge ile insanlara karşı hep gülüyoruz. Sabırla, sevgiyle biz bu savaşı kaybetsek bile ileride bu yaşadıklarımıza bakıp gurur duyacağız. Diyeceğiz ki; ‘Biz savaştık mücadele ettik’ Her annenin hayalleri vardır ama benim özge ile hayallerim değişti. Bazıları ‘kızım okusun’ der ben, ‘Kızım bu yılı ameliyatsız geçirsin’ diye düşünüyorum. Bazıları ‘kızım gezsin’ der ben, ‘bugünü düşmeden atlattı şükür’ derim. Kızımın düşmesi, darbe alması yasak. Çünkü evet annelik başka, ama engelli annesi olmak bambaşka” şeklinde konuştu.