BAŞLI-YORUM

''Yazmasaydım deli olacaktım...''

Sait Faik Abasıyanık böyle söylemiş...

Öyle sanıyorum ki benzer duyguları yaşamışız... Zira ben duygularımı en iyi yazıya dökerken ifade edebiliyorum, daha doğrusu böyle olduğunu düşünüyorum...

Konuşarak anlaşmanın çok zor olduğu bir devrin içerisindeyiz... Yüz yüze konuşamıyoruz çoklarıyla... Herkes haklı... Herkes her şeyi bilmiyor ama herkesin her duruma karşı bir fikri var...

Herkes konuşuyor... Ben konuşamıyorum...

Çünkü herkes aynı anda konuşuyor... Ben susuyorum...

Sadece dinliyorum, sadece dinlediğim için de benden daha çok bildiklerini, beni bilgilendirdiklerini sanıyorlar... Bir zamanlar ben de çok konuştum, çok anlattım... Artık takatim yok çok konuşmaya... Bağıra bağıra, gözlerimi patlata patlata, muhatabımı ikide bir dürte dürte, sesimi yükselterek konuşamıyorum, bunu yapanları da dinleyemiyorum... Başıma ağrılar giriyor, şakaklarım zonkluyor, damarlarım çatlayacak gibi oluyor...

Ama fikrim var... Hayat akıyor... Yaşananların yanı başımdan geçip gitmesine pekte razı gelemiyorum...

İki laf etmek istiyorum...

Konuşanların birçoğunun doğruyu konuşmadıklarını, yazanların yanlış yazdıklarını görüyorum... Herkesin elinde bir keser, herkes kendine yontuyor...

Eskiden çok ettim... Artık kimseyle kavga etmek istemiyorum... Kavga etmemek için de tartışmıyorum, konuşmuyorum...

Yazmayı tercih ediyorum... Nasıl olsa okumanın çok düşük oranlarda olduğu bir toplumda yaşıyoruz, dolayısıyla yazdıklarımı da kimse görmez, böylelikle de kimseyle kavga etmeyiz...

En iyi yöntem bu... Etrafımızda yaşananlara kayıtsız kalamıyoruz ama kimseyle de konuşamıyoruz...

Yazmalıyım!.. Nasıl olsa okuyan olmaz...

En iyisi yazmak!..

Başlıyorum...

Çerkezköy Ekspres Gazetesi'nde, ''Yazarsa Hayri Varol Yazar'' adlı köşede yazacağım...

''Yazmasaydım deli olacaktım...''