“BEN” DEĞİL “BİZ”

Senin gülüşünü çalan dünyanın huzuru kalmadı küçüğüm…

2020’de uzay çağına gireceğiz, uçan arabalar göreceğiz derken; kapı dışarı çıkamaz olduk

En çok içimi acıtan, görünce içimi sızlatan ise sabah işe giderken yanından geçtiğim çocuk parkının şeritlerle çevrili olması oldu.

Hani “ölsem unutmam” derler ya işte öyle.

“Sizin yüzünüzden“ diyordu küçük bir yavrucak

Evet “sizin yüzünüzden” yani siz büyükler yüzünden biz çocuklar dışarı çıkamıyoruz

Sitem dolu küçücük yüreği

Biz büyüklerin saymakla bitmez hataları yüzünden milyonlarca çocuk evlere kapandı

En doğal hakları olan oyun parklarından sokaklardan mahrum, evlere hapisler şimdilerde

Korku, endişe, panik ve bunun gibi birçok duygu karmaşası içindeyiz.

Ne zaman sonlanacağını bilmediğimiz bu karabasanın içinde aydınlık sabaha uyanma çabasındayız.

Bitecek elbet.

Her kara gecenin sabahı

Her karanlığın aydınlığı var elbet

Ama sabır lazım,

Bolca sabır,

Çokça sabır,

Umuda…

“Düzelecek” deyin...

Mutfaktan gelen miss gibi kaynayan çayın

Kızarmış ekmeğin kokusunun yıllarca eksik olmamasını dileyin…

Bir görünmeyen ama dünyayı dize getiren belanın bir gün biteceğini bilin…

Hiçbir aşının, ilacın olmadığı çağlarda

Kolerayı, vebayı, tifoyu, veremi yok eden insanoğlu bu hastalığa teslim olacak değil.

Sevdiklerinizin uzaktan gözlerinden öpün…

Güzel sözlerinizle yüreklerine sarılın

Kimseye bir şey olmayacak diyerek gülücüklerinizle evinize çiçekler serpiştirin

Dileyin…

Yani iyi pozitif düşünün ki iyi olsun

Rabbimiz “iste kulum vereyim” demekte

İki elimizin arasına dua dediğimiz sonsuz umudu koydu

“İste kulum”

İyi iste iyi olsun

Her şerrin içinde hayır vardır

Karamsarlık yok

Zor evet ama vazgeçmek yok

Yaşıyorsak hala bir umudumuz var…

Şükretmeyi unuttuk

“Ben “dedik

“Biz” olmayı unuttuk

Binlerce masum çocuk savaşlarda yıllarca öldürüldü

Birçoğu organ mafyasının elinde boş cesetlere dönüştürüldü

Kaçırılanlar fuhuş mafyasının, dilencilerin canlı oyuncağı oldu

Çocukların sessiz çığlığını duymadı dünya

Filler dövüştü, çimenler ezildi güç savaşlarında

Oysa çocuklar uyurken susmalıydı insanoğlu

Öldürülürken değil!

Toprak utandı minicik sayısız bedeni gömmekten

Su utandı parçalanmış küçücük bedenleri yıkamaktan

İnsan utanmadı oysa!

İlahi adalet aslında tam da şuan yaşananlar

Küçücük bir virüs dünyayı dize getirdi

“Şimdi duy” dedi

“Şimdi gör” dedi bunca zaman duymadığını, görmediğini

En ilginci de çocuklardan uzak bu çokbilmiş virüs

Sanki bizlere gözdağı vermek için meydanda

Daha dün sınırda bekleyen yüzlerce savaş mağdurlarını ülkelerinde istemeyen modern Avrupa

Şimdilerde canını kurtarma derdine düştü…

2020’de uzaya çıkacakken temizlik nasıl olurmuş kafasına vura vura öğrendi

İlahi adalet dedim ya

Kul istedi belasını

Rahman cevap verdi ama masum yavrucakları koruyarak

“Siz koruyamadınız” der gibi adeta

Yıllarca o çok konuşulan Suriyeli savaş mağdurlarını misafir etti ülkemiz

Çoğu zaman da neden biz bakıyoruz diye tepkiler gösterildi

Şimdi biraz düşünelim

Neden yıllarca zor şartlarda misafir ettiğimiz o insanlarda böyle bir müsibet gelmedi

Mazlumların duası kalkandır unutmayın

Çin yıllarca arakan da halkı katletti akla, hayale gelmeyen işkencelerde bulundu

Sosyal medyadan duyduk, gördük ama dua etmekten başka bir şey gelmedi elimizden

Şimdilerde kendi pisliklerinde boğuluyorlar

Yaptıklarının bedelini ödüyorlar ilahi adaletle

Üstelik olup bitenleri görmezden gelen sözde çağdaş modern Avrupa dahil

Müslümanlara eziyet edenler ezik görenler ezan sesine tahammül edemeyenlerin sokaklarında ilahi adalet yankılanıyor ezan sesi olarak…

Ülkemize de geldi maalesef

Her şerde bir hayır var dedik ya

Fırsat var elimizde

Dua etmek için

İlk önce karşımızdaki için dua edelim ama

“Ben” değil “biz” olalım

Duanın gücüne inanalım ve asla umutsuzluğa düşmeyelim

Sağlık çalışanlarımız birebir hastalarla temas halinde

Hakları ödenmez rabbim yardımcıları olsun

Ülkemizin üzerine sinen kara bulutları benlikten arınarak biz olarak dağıtabiliriz

Yaşlıları ihtiyaç sahiplerini gözetelim

Hayır yapalım tam da şuan

Emin olun yürekten istemezseniz hayır yapamazsınız

Nasip işi gerçekten

İsteyin ki rahman size yol göstersin

Malım mülküm biter kaygısına girmeyin

Bitmez azalmaz

Yeter ki samimi olun

Hiç ummadığınız yerden mükafatlandırılırsınız

Üzülüyorum aslında marketlerin nerede ise talan edilmiş haline

Espiri olsun “sabah gidip baktım bizim marketi soymuşlar yaw” demiş arkadaş

Acı ama gerçek

Korkmayın aç kalmayız

Biz güçlü inançlı ülkeyiz

Ne aç kalırız ne de açıkta

Eve erzak stoklayacağımıza gerçekten ihtiyaç sahibi insanlara ulaşalım

Birlikte doyalım

Ekmeğimizi bölüşelim

Çünkü aynı gemideyiz

Şükretmeyi öğrenelim sonra

Unuttuk

İnsanın her nefeste iki defa şükretmesi lazım

Biri nefes aldığı için diğeri verdiği için

Verip alamamak

Alıp verememek var

Ayrı evlerde aynı kederi paylaşıyoruz

Allah yardımcımız peygamberimiz yoldaşımız olsun

Dertlerle boğuşuyoruz yerine

İmtihan ediliyoruz dersek üzerimizdeki yükün azaldığını hissedecektiniz

İmtihan

Evet

Tüm dünya bir virüsün esiri

Rahman ayırt etmedi

Din mezhep cinsiyet fark etmeksizin bütün insanlığa bu imtihanı verdi

Müslüman, Hıristiyan, Musevi fark etmeksizin yaradanın bu imtihanından nasiplendi, nasiplenecek

Acaba bunda Sırpların Bosna katliamında son nefesini veren daha kundaktaki bebelerin ahı olmasın

Arakanda katledilen son nefesinde sizi Allaha şikayet edeceğim diyen yavrucağın duası

Suriye’de ateş altında ölmüş anne babasına gözyaşı döken sayısız yavrunun ahı

Yemen’de açlıktan ölen yavruların ahı

“Abisine ölelim abi belki cennette yemek vardır” diyen açlıktan can çekişen kız çocuğunun ahı

Olamaz mı?

Bunlara sessiz kalan burnu büyük, kibirli bencil dünya

Ve de gücü yetmesine rağmen sessiz kalan birçok Müslüman ülkede imtihan da sayılmaz mı?

Ne dersiniz?

***

Aslında insanlara güvenebilmeyi özledim ben

Kimsenin kimsede geçici olmadığı

Çıkarları için değil de gerçekten seven

Birbirinin yüreğini kavradığı ve hiç bırakmadığı o günleri

İnsanların yüzünden okunabildiği

Verilen sözlerin kişilikler gibi ayakta kaldığı

Yere ayaklar altına düşürülmediği o günlere

Hani insanlığın çıkarlardan önce geldiği

Yere düşenin elinden tutulduğu

Yerdeki ekmek tanesinin bile öpülüp başa konulduğu o günleri

Yapılan iyiliklerin yüze vurulmadığı

Her şeyden önce Allah rızasının gözetildiği günleri

Hani büyüklerimiz hep derdi ya “yer ve gök dua üstünde duruyor” diye

Kim bilir birbirimizin üzerinde dualarımız eksildi de

Belki de bu yüzden üzerimizdeki karabulutlar

***

Tedbir bizden takdir rahmandan

Çok gerekmedikçe sokağa çıkmayalım

Kitap okuyalım evde ertelediğimiz işlerimizi yapalım

Temizlik ve hijyene önem verelim

Çocuklar için süreç çok daha zor çünkü okulları kapalı, eve hapsoldular

Sabırla sakinleştirelim onları

Birlikte oyunlar oynayalım

Ve en önemlisi de dua

Şükür her anımıza

Selam ve dua ile

Çerkezköy