CHP'Lİ DOSTUM, SELAHATTİN DEMİRTAŞ SENİN NEYİN OLUR?

CHP Kurultayının ardından başlık şöyle olmalıydı; 

''CHP'de bir dönem sona erdi'' ya da ''CHP'de değişim''

Peki, oldu mu böyle bir şey?

CHP'de ne değişti ya da CHP'li tabanın beklediği değişim neydi?

Hiç kuşkusuz ki, CHP'li seçmen bir zihniyet değişimi bekliyordu, uzunca bir zamandır kuruluş ilkelerinden uzaklaşmış anlayışın değişimini bekliyordu.

Yirmi küsür yıllık iktidarın sürekli yenilgiye uğrattığı yönetim anlayışının değişimini bekliyordu. 

24 Haziran seçimlerinin kaybedilmesine sebep söylemlerin, izlenen politikaların değişimini bekliyordu.

Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün kendilerine emanet ettikleri partilerinin, kendilerine yeniden iadesini bekliyordu.

Zira, bir süredir altı okun yanına birkaç tane hançer eklenmiş durumda olduğunu, Atatürk ilkelerine ve Cumhuriyete bağlı partililer ve hatta partili olmayan ama son yıllarda bu partiyi bir umut olarak görmek isteyen seçmen de görüyordu.

***

Yirmi küsür yıllık iktidardan bunalmış, sıkılmış, yorulmuş birçok seçmen, Atatürk'ün partisi olması hasebiyle yönünü buraya çeviriyor, ancak her defasında yeni bir hayal kırıklığı yaşıyordu.

Hiçbir şey söylemeseler, hiç konuşmasalar, sahaya hiç çıkmasalar dahi mevcut AKP iktidarını değiştirebilecekleri bir dönemde dahi, ilgisiz, alakasız, üzerlerine vazife olmayan konulara girerek, tehlikeli alanlara kayarak seçimi kaybetmeyi başardılar.

''Başardılar' diyorum, çünkü kazanmak daha kolaydı, onlar zor olanı elde ettiler. Böyle bir dönemde dahi kaybettiler.

İstanbul seçimlerini kazandılar, kendi örgütlerine uğramadan HDP'yi ziyarete gittiler.

Bir CHP'li siyasetçi ama Atatürkçü bir siyasetçi gözaltında ya da tutuklu olsaydı kıllarını kıpırdatmazlardı ama HDP'li, BDP'li veyahutta terör iltisaklı tutuklular için kendilerini parçaladılar.

Kendi evlatları için yapmayacakları eylemleri öyle ya da böyle ismi terörle yan yana gelmiş isimler için sürekli mesai harcadılar, hem de en üst makamdan.

Bugün milliyetçi paylaşımlarından dolayı, sığınmacı karşıtlığından dolayı aylardır tutuklu olan isimler CHP'nin gündeminde hiç olmadı.

Osman da Osman...

Selahattin de Selahattin...

Demirtaş da Demirtaş...

Her ''Selahattin'' dediklerinde bir seçim kaybettiler.

Her ''Demirtaş'' dediklerinde bir başka seçim kaybettiler.

Sadece onlar mı kaybetti? Onlarla birlikte ülke de kaybetti. Onlar ''Selahattin'' dedikçe ülke 20 yıldır yerinde saydı, bir 20 yıl da geriye gitti.

Oysa ülkenin kurtuluş reçetesi ''Atatürk çizgisinde bir yönetim'' idi.

Kaybettiler...

Kaybettiler ama yine de ''burdayım be burdayım!'' dediler, gitmediler. 

Kurultay günü geldi çattı.

Kurultay günü geldi çattı da ne oldu?

''Selahattin Demirtaş'a selam olsun'' nidasını önce yaşça büyük olanı haykırdı, ardından daha genç olanı haykırdı.

Başka da hiçbir şey olmadı.