SÜRÜCÜ KOLTUĞUNDA KAYBOLANLAR

Şehirde her gün binlerce sürücü direksiyon başına geçiyor. Kimisi işine yetişme telaşında, kimisi yolun ve müziğin tadını çıkarma niyetinde. Ama hepsinin ortak bir yanı var: Direksiyonun arkasına geçtiklerinde yalnızca kendilerinden değil, tüm trafikten sorumlu olduklarını çoğu zaman unutuyorlar.

Ne yazık ki son yıllarda en büyük sorun hız değil; dikkatsizlik. Telefon ekranına düşen bir bildirim, navigasyona kısa bir bakış, kırmızı ışıkta beklerken öne çıkmak isteyen yayalar… Hepsi saniyelik ihmal ama sonuçları bazen yıllarca taşınan bir yük. Bir anda sağdan çıkan bir yaya, sinyali kapalı bir sürücü, ya da park edilmiş araçların arasından aniden fırlayan çocuk… Bu küçük detaylar, trafikte işleri anında hayati bir hâle getirebilir.

Günümüzün teknolojik bağımlılığı da trafikte işleri daha da karmaşık hâle getiriyor. Akıllı telefonlar, sosyal medya bildirimleri ve navigasyon uygulamaları sadece günlük hayatımızı değil, yaşamlarımızı da tehdit ediyor. Saniyelik bir mesaj, bir “göz atma” anı, bazen bir kazanın başlangıcı olabiliyor. Teknolojiye olan bağımlılığımız, dikkatsizliğin en görünür nedeni ve trafikteki tehlikeleri katlayan bir unsur.

Oysa sürücülük sadece bir araç kullanma becerisi değil; saygı, dikkat ve sabır isteyen bir kültürdür. Kırmızı ışıkta durmak, yayaya yol vermek, sinyali zamanında kullanmak incelikli davranışlar değil, olması gerekenlerdir. Trafikteki en küçük ihmal, zincirleme kazalara ve uzun süre unutulamayacak pişmanlıklara yol açabilir.

Trafikte en çok ihtiyaç duyduğumuz şey teknoloji değil, basit bir anlayıştır: “Ben de bir gün karşı şeritteki olabilir ve ben de hata yapabilirim.” Direksiyon başına geçtiğimizde unutmamız gereken tek şey şudur: Yol hepimizin. Birkaç dakikalık acele, kimsenin hayatından daha değerli değildir. Trafik, küçük detaylara gösterilen dikkatle güvenli hâle gelir; unutmayın, bir anlık dikkatsizlik herkesin hayatını değiştirebilir.

— Bir şoförün kaleminden