CANIM DOSTUM

Şu hayatta en zor anlardan bir tanesi sevgilisinden ayrılan yakın dostu dinlemekmiş yahu! Sabah çook sevdiğim bir arkadaşım aradı, daha nasılsın demeden cümleye girdiği için bende nasıl olduğumu unuttum resmen... Sevgilisinden ayrılmış deli gibi sinirli ama bir o kadarda özlediğini söylüyor, hem de sabaha karşı mesajla ayrılmışlar.

***

Dinledim, dinledim, dinledim… Karnım aç daha yüzümü yıkamamışım arada karnımın gurultusunun sesi gidiyor ne oldu diyor bana kapı diyorum... Bu kapılarda olmasa ne yaparız. Anlattı bayağı artık bitti falan demeye başladı o sırada araya girip tam "iyi olmuş o zaten sana layık değildi" diyeceğim basıyor ağlamaklı hıçkırığı... Durup bekliyorum teselli etmem lazım farkındayım ama ağlıyor tam "barışırsınız siz" diyeceğim nefret ediyorum ondan diye naralar atıyor… Bir cesaret "hayırlısı de canım" dedim. Hayrımı kalmış diye beni bir fırçaladı ki sormayın!

***

Yani konuşma öyle bir raddeye geldi ki bir süre sonra; karnımdaki gurultu melodisi eşliğinde yakın arkadaşımın sevgilisinin onu terk etmesinin 1.tekil şahısı olarak azarımı yedim... Öyle güzel sessiz sessiz azarlandım ve bunu sindirdim ki sıkılmış olacak canım dostum bana seninle de konuşulmuyor ya dedikten sonra tak kapattı telefonu. Bence bir daha aramaz ben cezamı çektim şimdi sıra 2.tekil şahıs zuhalde...