ÇINAR AĞACI…

Bıraktım bu yazıda süslü cümleleri, kelimelere uyak eklemeyi, dizenin satıra uyumunu falanda; benim hiç çınar ağacım olmadı ya…

***

Gelişi güzel baba diyebildim ben hep… Sayıyla sınırlı o da! Babam ile şu anım var diye söze başlasam ikinci bir cümlem yok başka. Arkadaşlarımın anlattığı o babalı hikâyelerden de yok bende. Ben dinlerdim, sende anlat deyince de dinlemeyi çok severim siz konuşun derdim. Dinlemeyi de konuşmayı da severim yalan söylerdim.

***

Bir kere okulda teneffüste bir kız arkadaşım ödevlerime babam yardımcı oluyor dedi… Yüreğime o an attığı oktan haberi bile olmadı. Sessizce ağladım içime benim babamın defterimin renginden dahi haberi yoktu. Nasıl üzüldüm, içim acıdı anlatamam… Birde günün birinde beraber tiyatro yaptığım bir arkadaşım; hay Allah babam gelmiş bir hoş geldin diyemedim dedi… Gözlerine acı acı baktım, benim babam beni bir kere bile izlemedi diyemedim!

***

Evlenirken hani kızın beline kımızı kurdele sarar babası sonra bir sarılır böyle gitme der gibi… Bir arkadaşım evleniyor; kurdeleyi babası çok üzgündü daha kötü olacak diye erkek kuzeni bağladı. Tam kapıdan çıkacak babası kızım dedi, arkadaşım durur mu döndü; sanki yıllardır görüşmemişler gibi, sanki hiç ayrı uyumamışlar gibi, sanki babasının o hala minik kızıymış gibi bir sarıldılar, yüreğimi oraya bıraktım. Dönüp kapıdan dışarı çıkamadım, kendimi hayal ediyordum arkadaşımın yerinde. Olduğum yerde kalakaldım ama bedenim yer çekimini sonuna kadar hissetti; yer yarıldı içine düştüm sandım, yandım sandım cehennem ateşinde!

***

İçimden bir iç çektim, gözümde yaşlar, ellerim titriyor, böyle içimde bir alev topu ki sıcaklığı ağzımda hissettim. Gömülmek istedim bir anda diri diri gömülmek, isyan edercesine ölmek, neredesin baba dercesine de söylenmek, haykırmak, bağırmak, ağlamak hıçkıra hıçkıra…

Ben babalı hikâyeleri hep arkadaşlarımdan dinledim…

Baba kelimesinin ağırlığını onlarda dinledim…

Baba olan evlerde herkesin güvende olduğunu onlardan duydum…

Bir kızın ilk aşkının babasını olduğunu başkalarından duydum…

Çınar ağacı benzetmesinin babalara yapıldığını kitaplardan okudum…

Baba dağ gibidir cümlesini türkülerde dinledim…

Babası olan kızların cesaretini filmlerde izledim…

Ben babalığı evlatlarına davranışlarını izlerken eşimde gördüm…

Ben büyütmedim içimde baba kelimesini, ben yüceleştirmedim!

Gerçekten baba olanların çocukları büyüttü benim yanımda…