HANİ OLUR YA

Ne kaldı ki şunun şurasında…

Böylesine zor bir yılın ardından

Hani olur ya belki…

Dileyelim olur belki…

Herkesin başını sokacak bir evi olsun

Dürüst müteahhitlerin yaptığı,

Kimsenin enkaz altında kalmadığı,

O evlerin içinde çokça sağlık çokça huzur olsun.

Kimseler üşümesin,

Ne Hatice’ler ne Ali’ler çocuklarını fön makineleri ile ısıtmak zorunda kalmasın.

Tok olan aç olanın halinden anlasın.

Paylaşmak bulaşıcı olsun mesela,

Boş tabaklarda yemek hayal etmesin insanlar.

Sokaktaki dostlar da unutulmasın,

İşçiler emeklerinin karşılığını alsın,

Esnafların kepenkleri inmesin,

Seyyar satıcı Ahmet amca evine eli boş dönmesin.

Hiçbir anne hiçbir baba hastane köşesinde evladını beklemesin,

Her ilaç kolay bulunabilsin.

Ayşe bebek ilaç bulunamadığı için ölmesin.

Dostluklar çıkarsız, sevgiler samimi olsun.

Her kalp kirinden arınsın,

İnsanlar birbirini dinlemeyi öğrensin.

Dinleyince anlamayı becerebilsin.

Herkes halden anlayabilsin,

Hiçbir canlı şiddet görmesin çaresiz kalmasın,

Herkes gerçekten insan olsun.

Bu yıl insanlık salgını olsun.

Her bedene bulaşsın,

Dünyayı sarsın!

***

“Az düşün” dedim sonra kendime

Az düşün,

Az sev,

Az gül,

Az ağla.

Dibine kadar yaşadığında,

Dibe vuruyorsun sonra.

Kiminin gülüp geçtiği herhangi bir şey benim için zorlu olabiliyor.

Herkesin derdini dert edinirim.

Görüp bakıp duyarsız olamıyorum.

Hele de böyle zor zamanlarda.

Birilerinin elinden tutmak,

Destek olmak ne kadar önemli oysa,

Yaşadığım her duygu yoğun olduğundan,

Çok düşünüyor,

Çok seviyor,

Çok ağlıyorum.

Ve çok öfkeleniyorum bu çivisi çıkmış dünyaya.

Dibine kadar yaşadığım her duygu gün geliyor yoruyor,

Beden yorgunluğu dinlenince geçer de,

Ruh yorgunluğu geçmiyor.

Dünya hassas kalplerin cehennemi derler.

Kötü olmak katı olmak yok mayamızda,

Hayatın süzgeci de yok ki ayıralım.

İyiyi kötüyü,

Bu kadar ölümlerin,

Pahalılığın,

İnsanlığın bile para olduğu zor zamanlarda

Bazen öyle çaresiz hissedersin ki

Gün geçmiyor ki bi tanıdığın ölüm haberini almadan.

Elden bir şey gelmiyor.

Geride kalanlarda ya geçim derdinde ya da sevdiklerini kaybetme korkusu ile baş başa.

***

Cuma günleri süslü süslü Cuma mesajları atmakla hayırlı olmuyor.

Al eline gıda poşeti bir ihtiyaç sahibinin kapısını çal.

Erzak stoklama,

Sen alabiliyorsun ama hiç alamayan da var unutma.

Birini kendine al ikincisini ver.

Gör bak zaten hayırlı olan Cuma sana da ne hayırlı kapılar açacak,

Soğuk kış gününde bir nebze de olsa destek olmaya çalışalım.

Kişi ekmeksiz kalınca değil paylaşacak birini bulamayınca fakirleşir unutmayın.

Fazlasını değil ihtiyacın kadarını al.

Birilerine iyilik yapınca,

Birilerini mutlu edince,

Birilerinin yarasına merhem olunca insan,

Aslında kendisine iyilik yapmış oluyor.

İnsan yanını çiçeklendiriyor,

Hayatının şarkısını değiştiriyor.

Kötülük de böyle…

Kendisine kötülük etmiş oluyor,

İnsan yanını zedeliyor,

Ne yaparsan yap kendine yaparsın.

Sözü yerini buluyor,

Takıldığın taşların ya da yükseldiğin basamakların iyiliğin de kötülüğün de senin eserin…

Selam ve dua ile