NEFES

Enkazlar altında yaşıyoruz birçoğumuz

Kimi yoklukların enkazında

Kimi yıkılan hayallerinin enkazında…

Kiminin çocukluğu, kimi gençliğinin enkazı altında

Bazen yorgun düşüyor, nefes alamıyoruz

Bazen bir boşluktan güneşe bakıyoruz

Bazen elimiz kolumuz kırılıyor

Bazen çok ağır geliyor yüreğimiz sıkışıyor…

Parayı, gücü koymuşuz sevginin üzerine

Sevgi can çekişiyor enkaz içinde

Görmüyoruz, duymuyoruz, hissetmiyoruz

Değmiyor kimse kimsenin yüreğine…

Arada silkelenip gelsek de kendimize

Herkes kendiyle meşgul

Kendi enkazının içinde

Her gün biraz daha kayboluyor insanlık

Yerleşiyor yerine gözlerdeki endişe

Umutlar kırık, tebessümler buruk

Hayat her gün daha da zorlaşıyor

Yıkılan insanlığın içinde.

***

Büyük randevu bilsem nerde, saat kaçta…

Tabutumun tahtası bilmem ki hangi ağaçta…

Demiş şair yarınların yakasına sıkı sıkı sarılan bizlere

Sahi yarın var mı?

***

Deprem

Soğuk kelime

Binlerce anı, acı hatıra, mucize

Türkiye’nin gerçeği…

Anlık çözümlerle geçiştirilen ve her defasında daha da acı kapımızı çalan gerçek

Bizler bitmeyen saniyeler dedik o anlara

İzmir de ise can pazarı…

Orada can pazarı yaşanırken

İnsanlığını pazara çıkaranlar oldu birde…

Deprem bu yüzden oldu, deprem şu yüzden oldu…

Herkesin her şey hakkında fikri var

Herkes her şeyi biliyor…

Yorumlar yorumlar…

Acının siyaseti olmaz

Acının tarafı da olmaz

Hala birleştiricİ değil

Ayrıştırıcıysan, insan değilsin

Devlet tüm imkanları ile yaraları sarıyorken  

“Sen öyleydin ben böyleydim” demek insanlara çare olmayacak

Ama yapılan merhametsizlikleri de unutturmayacak

Düşünceler değişir

Fikirler değişir

Sevdiklerimiz sevenlerimiz değişir

Acılar, sevinçler her şey değişir

Dünden bugüne, bugünden yarına…

Hayat değişir, değiştirir.

Değişmeyen tek şey ölüm

Ve ölümün hayatımızın en önemli gerçeği olması

Bir gün corona, birgün deprem

Başka bir gün kazayla gelir kapımıza

Ya da bekleriz onu hasta yatağımızda

Bugün varsak yarın aynı saatte yokuz belki de

Enkaz altından çıkan sayfası kıvrılmış bir kitap geldi gözümün önüne

Yarın devam ederim iye kapatılan yarını hiç olmayan

Anlardır değerli olan

Anı yaşamak gerek

Sarılın sevdiklerinize

İyiliğe, sevgiye, merhamete sarılın

Ve hayat bir nefes kadar kısa

İlk nefesimizden bugüne neler yaşandı, acısıyla tatlısıyla

Tatlı yüzünü gösterdi hayat, bazen mutluluktan uçtuk

Acı yüzünü gösterdi, en sevdiklerimizi aldı bizlerden

Her nefeste olgunlaştırmaya devam ediyor bizleri

Eğer geçmişte yaptığın tüm hataları silebilseydin

Şuan sahip olduğun tüm tecrübelerini de silmiş olurdun

Aldığın dersleri hatırla

Hayal kırıklıklarını değil

Hayat şükretmesini bilirsen sabrını da veriyor

Yüzünden tebessümü de eksik etme

Sadakadır tebessüm

Bu anlık emanet dünyamızda

***

Ve bir gün daha biter

İyisiyle, kötüsüyle, sevinciyle, üzüntüsüyle

Kimi dese de keşke hiç bitmese

Kimine de belki de geçmeyen saatler işkence

Kimine sıradan bir gün ya da neyse…

Kimi de güzel anılar biriktirir heybesinde

Ve bir gün daha el sallar bize ufuktan

Yol alır yavaş yavaş düne.

Bazen de öyle zamanlar yaşarsın ki bir hüzün oturur göğüs kafesine

Ağır bir yorgunluk sarar bedenini ve dilinde bir dua ile bitirirsin geceni

“Beterin beteri var” yarınımızda bu günümüzü aratma rabbim…

Selam ve dua ile