PEKİ SİZİN BU HAYATTA Kİ GÖREVİNİZ HANGİSİ?

Yaşadığımız hayatta herkesin bir görevi vardır. İsteyerek ya da istemeyerek bunu uygularız. Kimisi sevgi öğretir, kimisi saygı, kimisi ise nefreti ögretir. Bazen önümüze edep öğreticileri çıkar bazen ise edepsizlik. Karşımıza iftira öğreticileri de çıkabilir ya da Allah korkusunu öğreticileri de. Bazılarının görevi itaat etmektir, bazıları ise itaatsizlik. İyi, kötü, sadakat, etrafta olup bitenlere körlük- sağırlık… Liste biraz uzun. Sıralanacak o kadar çok şey var ki bunlar insanoğullarına bahşedilmiş görevlerdir. Peki ya sizin hayatta ki göreviniz nedir? Ben ailemin ortanca evladıyım. Hayatın hangi kısmında olduğumuzun hiç bir önemi yok. Ben ortayı bulanımdır. Herkesi anlarım. Yargılarım ama önce anlarım. Konuyu saptırmıs olmak istemem. Bu konuya değinmek ile değinmemek arasında kaldım. Ama konu eğitimciler olunca…

Bu hayatta ki görevi eğitmek olan tüm eğitimcilerimiz benim için tüm makamlardan değerlidir. Onların dünyayı şekillendirdiğini ve her şeyle mücadele ettiklerini düşünüyorum. Düşünsenize sabırla. Biraz düşünme yeteneğini kullanırsak onların görevini ve sonuçlarını… Ellerim titriyor gerçekten düşününce bile…

Şu ara gündemimizde olan bir lise müdürünün görevden alınması. Bir tarafta müdürünü geri isteyen veli ve öğrenciler diğer tarafta ise Sayın İlçe Milli Eğitim Müdürümüz. Ben bunları yazarken utanç duyuyorum. Haklı olun ya da olmayın birilerini karalamak ya da iftira atmak bu kadar kolay olmasın. Yani yazalım da her şeyi, kişilerin her şeyden önce bir ailesi olduğunu unutmayalım. Karalayanlar kesinlikle bu hayattaki görevi merhamet etmek değildir. Suç nedir ya da verilen ceza nedir? Bunlar inanın o kadar önemsiz ki. Çünkü ortada yüz kızartıcı herhangi bir sey yok. Çok şükür.

Sayın İlçe Milli Eğitim Müdürümüz sizde haklı olabilirsiniz. Herkesin doğrusu var. Sizin de illaki bir bildiğiniz vardır. Size de bir eğitimci olduğunuz için saygı duyuyorum ve herkesin saygı duyması gerektiğini düşünüyorum. Kurumumuzla herhangi bir menfaat ilişkimizde yok. Olsaydı da bunları size bir veli olarak yazardım. Müdürümüzü geri istememin tek bir sebebi var öğretmenim.

Kısaca anlatayım. Pakize Narin Lisesi’nde öğrenci görüşmesi için gittiğim bir gün müdür bey odasına davet etti. Orada beklerken bir kız öğrenci geldi. Elinde test kitapları ile. Yaptıklarını gösterdi kontrol edildi. Başka ödevler verildi. Sanırım sınava hazırlanıyordu. Bir müdürün böyle bir zorunluluğu yokken öğrencileri yakından izlemesi takip etmesi harika bir olay değil mi? Her sabah oğlumu işe gelirken okula biz bırakıyoruz. Hiç aksatmadan öğrencileri karşılıyor. Tatlı dille uyarı yapılacaksa uyarıyor. Gerçekten bir veli olarak yazıyorum. Çerkezköy’de bir lise böyle bir eğiticiyi hak etmiyor mu? Oradaki öğrenci müdür ilişkisini görmek en azından başka evlatlar için umut değil midir? Ya da çocuğu için çırpınan veliler için… Dediğim gibi yüz kızartıcı herhangi bir sey yok. Topluma ya da topluluklara zarar verilebilecek bir durum yok. Sayın Müdürüm inanın benim gibi düşünen bilinçli çok sayıda velilerimiz mevcut. Yazılanların aksine 3-5 kişiden ibaret değiller. Sadece ses çıkarmanın günümüzdeki zorlukları diyebiliriz. Zaten insanların kusurlarını araştırmak haramdır. Ayıplarının araştırılıp ortaya dökülmesi insanları birbirine düşürmekten aralarında kin ve düşmanlık tohumları ekmekten başka bir işe yaramaz. Ben her eğitimcinin gerçekten harika karakterler olduğunu düşünüyorum ve sizde bir eğitimcisiniz sayın müdürüm. Tüm Eğitimcilerimizin bu hayattaki görevi sadece eğitim olsun…