YANINA KALIR YARINA KALMAZ

Şimdilerde herkes;

“Kimseye hak ettiğinden fazla değer verme” diyor…

Oysa ben değer verirken hesap yapmıyorum ki;

“Sen bu kadar edersin” diye…

Yine olsa neyim var neyim yok veririm

Üzülürüm biraz ama geçer…

Değmiyorsa benim, benim ayıbım değil ki…

***

Hilesiz gülümsemeler arıyorum, hilesiz bakışlar…

Bu çağda mümkün mü dersiniz?

İnanmak istiyorum oysa ben çocuklar gibi

***

Eskiden hak etmediğim durumlarla karşılaşınca kendimi açıklamaya çabalardım,

Dert ederdim.

Söylediklerimin yanlış anlaşılmaması için tane tane anlatır ya da yazardım satır satır.

Bak derdim “Bunları bu yüzden söyledim aslında ben sana şunu demek istedim” diye kendimi paralar dururdum…

Şimdilerde usulca uzaklaşıyorum.

Niyetimden şüphe duyan benden uzak olsun!

***

Şu hayatta hepimizin eksiği, kusuru diz boyu

“Yanılmam” zanneden en çok yanılır.

“Ben bilirim” diyen en cahilimizdir.

Üstünlük taslayan en geriden gelendir.

“Beşer” dediğin adı üstünde “şaşar” zaten.

Ayağımız kayar düşeriz.

Vardım sanar, tökezleriz.

Oldum zanneder, bir arpa boyu bile yol kat edemeyiz.

“Piştim” dersek imtihanların en hası ile karşı karşıya kalırız.

Çoktur noksanı eksiği insanın.

Hepimizin…

İstisnasız herkesin.

Ama bir tek kural var ki unutmayacağı,

Küpe gibi asılı durmalı kulağımızda.

En sisli sabahlarda, en puslu yollarda ışık verir,

Titrek ama sabit bir mum alevi gibi.

Öyle bir kural ki son derece basit ama bir o kadar temel.

Kalp kırmayacaksın!

Kırdığınız her kalp, ettiğiniz her kırıcı söz, incittiğiniz her can

Yüreğimizin üzerine çöken demir bir ağırlık olur.

Yola çıktığını,

“Her ne olursa olsun yanındayım” dediğini yarı yolda, yarım bırakmayacaksın.

O ağlarken senin için, sen mutlu olabileceğini mi sanırsın.

Hele de erkeksen umut verdiğini, sana güvenip yanında olanı bırakıp gitmek adiliktir.

Herkes erkek doğar ama adam olamaz.

Sahip çıkmak, merhamet etmek adamlıktır.

“Sorumlusun” diyor yürek bağı kurduğun her şeyden ömür boyu

Yarına kalır ama yanına kalmaz!

***

İnsanların birbirinden bu kadar basit ve kolay vazgeçtikleri zamanlarda

Her şeye rağmen birbirine sarılan.

Kol kanat geren yüce yürekli insanları seviyorum,

Nihayetinde sevgi ilk zorlukta kaçanların değil.

Sevdiği için emek verenlerin, mücadele edenlerin nasibidir.

Çünkü sevgi karşısındakini değiştirmeye çabalamamaktır.

Olduğu gibi kabul etmek kusurları ile sevmektir.

Sevgi vefadır,

Sevgi fedakarlıktır.

Sevgi emektir, gözyaşıdır, sabırdır…

Çünkü sevgi hayatı anlamlı kılan umudun çiçeklenmiş zafer anıtıdır…

Selam ve dua ile.

Hayırlı sağlıklı daha nice bayramlara